.png)
Jeżeli mamy żyć jako uczniowie Jezusa, powinniśmy pamiętać, że rzeczy wartościowe zdobywa się wielkim wysiłkiem. Życie chrześcijańskie jest chwalebnie trudne, ale trudności te nie wyczerpują ani nie zniechęcają – wzmagają w nas raczej chęć ich przezwyciężania. Czy cieszymy się cudownym zbawieniem w Jezusie Chrystusie na tyle, by wszystko co w nas najlepsze, poświęcić dla Jego chwały?
Bóg zbawia ludzi na podstawie swojej suwerennej łaski, przez dokonane w Jezusie zadośćuczynienie, gdyż to „Bóg jest tym, który sprawia, że pragniecie i działacie według Jego upodobania” (Flp 2:13). Ale w codziennym, praktycznym życiu musimy „zabiegać” o swoje zbawienie (Flp 2:12). Jeżeli tylko zaczniemy działać w oparciu o Jego zbawienie i to, co nam nakazał przekonamy się, że możemy sobie z tym poradzić. A jeżeli nie podejmiemy tego działania, to tylko dlatego, że nie zastosowaliśmy w praktyce tego, czym Bóg nas obdarzył.
Dopiero kryzys wykaże, czy wcieliliśmy to w życie, czy nie. Jeżeli będziemy posłuszni Duchowi Bożemu i w doczesnym życiu zaczniemy praktykować to, czym nas obdarzył, to w czasie kryzysu przekonamy się, że zarówno nasza natura, jak i łaska Boża wyraźnie nas wspierają.
Dzięki Bogu za to, że powierza nam trudne zadania! Jego zbawienie jest sprawą radosną, ale wymaga również odwagi i świętości. Jest sprawdzianem wszystkich naszych wartości. Jezus jest tym, „który wielu synów doprowadził do chwały” (Hbr 2:10), a Bóg nie zwolni nas od wymagań synostwa.
Owocem łaski Bożej są kobiety i mężczyźni odznaczający się wielkim podobieństwem do Jezusa Chrystusa, a nie rozpieszczeni, skamlący słabeusze. Życie godne wielkiego powołania ucznia Jezusowego wymaga ogromnego zdyscyplinowania. Dlatego zawsze powinniśmy podejmować wysiłek, aby żyć w sposób godny tego zaszczytnego powołania.
Owocem łaski Bożej są kobiety i mężczyźni odznaczający się wielkim podobieństwem do Jezusa Chrystusa, a nie rozpieszczeni, skamlący słabeusze. Życie godne wielkiego powołania ucznia Jezusowego wymaga ogromnego zdyscyplinowania. Dlatego zawsze powinniśmy podejmować wysiłek, aby żyć w sposób godny tego zaszczytnego powołania.
Oswald Chambers
