5sola.pl

Soli Deo Gloria

niedziela, 26 lutego 2017

Priorytety: teologia i święte życie

Priorytety: teologia i święte życie

niedziela, lutego 26, 2017 teologia , 0 Comments
„A obecne niebiosa i ziemia przez to samo słowo są utrzymywane i zachowane dla ognia na dzień sądu i zatracenia bezbożnych ludzi” (2 P 3:7).

Każdy chrześcijanin jest teologiem. Jest to prawda, niezależnie czy jest tego świadomy czy też nie. Każdy chrześcijanin posiada również określoną teologię. Podstawowe pytanie nie dotyczy więc samej teologii, ale tego czy posiadamy prawidłową teologię.

Idąc dalej musimy zastanowić się czy w naszym praktykowaniu teologii mamy właściwie poukładane priorytety. Tematy naszych studiów oraz rozważań powinny zawsze być ustawione pod kątem ich ważności. Musimy wiedzieć, które zagadnienia są zagadnieniami podstawowymi. Przykładowo eschatologia stanowi jeden z głównych obszarów badań dogmatycznych, ale zagadnieniem mniej kluczowym jest to czy Kościół zostanie zabrany z ziemi przed czy po Wielkim Ucisku.

Dlaczego jest to tak ważne, aby dokonać właściwego rozróżnienia pomiędzy mnogością tematów o których mówi Biblia?

Dlatego, że ustawienie ich pod kątem znaczenia powinno ustrzec nas przed poświęceniem czasu i energii czemuś, co ma drugorzędną (a może i trzeciorzędną lub też nie ma jakiegokolwiek znaczenie a stanowi wymysł nierozsądnej gorliwości religijnej) ważność.

Apostoł Piotr przed swoją męczeńską śmiercią, napisał list do Kościoła w którym omawia istotne zagadnienia dotyczące powtórnego przyjścia Chrystusa. Pisząc, że „Obecne niebiosa i ziemią zachowane są dla ognia na dzień sądu” ukazuje nam właściwą perspektywę życia na ziemi. 

Jako pielgrzymi powinniśmy spędzać nasze życie w bojaźni Bożej (1 P 1:17) i w nieustannym dążeniu do świętości, gdyż Ten, który nas powołał jest Święty.

Podobnie w zagadnieniach eschatologicznych nie powinniśmy głównie zajmować się rzeczami, które od setek lat są przedmiotem dyskusji w Kościele. Wypatrywanie znaków końca, obserwowanie wydarzeń światowych, poszukiwanie tożsamości antychrysta oraz znaczenia liczby 666, kwestia Wielkiego Ucisku, porwania Kościoła, roli Izraela i inne zagadnienia poruszane w obszarze czasów końca nie mogą być negowane. 

Jednakże naszym priorytetem powinien być rozwój naszego chrześcijańskiego charakteru oraz oddania Bogu w praktycznej pobożności o czym pisze dalej Piotr: „Skoro to wszystko ma się rozpłynąć, to jakimi wy powinniście być w świętym postępowaniu i pobożności” (2 P 3:11).

To retoryczne pytanie powinno zachęcić nas do właściwego uporządkowania naszej teologii, która zawsze musi objawiać się w świętym i oddanym Bogu życiu. Oby dobry Bóg pozwolił nam wzrastać w łasce i poznaniu naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa, któremu chwała i teraz i na wieczne czasy (2 P 3:18).






By o
Etykiety:

wtorek, 21 lutego 2017

Jak Ewangelia może być dobrą nowiną dla osób homoseksualnych?

Jak Ewangelia może być dobrą nowiną dla osób homoseksualnych?

wtorek, lutego 21, 2017 Biblia - Słowo Boże , homoseksualizm 0 Comments
Siedzieliśmy właśnie przy stoliku jedząc razem lunch, a ja szalenie się modliłem. Mój przyjaciel od 15 lat zaangażowany był w związek z osobą tej samej płci. Był jednak zainteresowany Jezusem; przyciągnięty przez Jego nauczanie i przesłanie. Ale chciał wiedzieć jak decyzja o zostaniu chrześcijaninem odbije się na jego homoseksualnym stylu życia.

Wyjaśniłem, tak ostrożnie i łaskawie jak tylko potrafiłem, że Jezus podtrzymał i rozwinął szerszy biblijny pogląd na temat seksualności – mianowicie, że jedynym miejscem na seksualną aktywność jest małżeństwo osób odmiennych płci. 

Podążanie za Jezusem będzie oznaczało poszukiwanie, by coraz bardziej żyć w zgodzie z Jego Słowem – w tej sferze, jak i zresztą w każdej innej. Mój przyjaciel milczał przez chwilę, po czym spojrzał mi w oczy i zadał niesamowicie cenne pytanie: „Co to musiałoby być, żeby było warte zakończenia relacji z moim partnerem?”. Złapałem jego spojrzenie przez moment, gdy mój umysł szukał właściwej odpowiedzi.

Jest wieczność, to oczywiste. Jest niebo i jest piekło. Ale byłem świadomy, że te rzeczywistości, do których te pojęcia się odnoszą mogą mu się wydawać jak “nie z tego świata”, całkiem nieuchwytne. W każdym razie, życie z Jezusem jest warte tego nawet, gdyby dotyczyło tylko tego życia. Ale on pytał właśnie o to życie – tutaj i teraz. Modliłem się dalej do Boga, żeby pozwolił mi znaleźć odpowiedni werset z Biblii – na tutaj i teraz. Chciałem, żeby mój przyjaciel wiedział, że życie z Jezusem naprawdę ma ogromną wartość -  wartość w życiu, które dopiero nadejdzie, ale także wartość w tym życiu, które mamy teraz – i to w żadnym mniejszym stopniu dla tych, którzy mają homoseksualne skłonności.

Tak, będzie wiele trudności: niespełnione pragnienia, przykrość związana z posiadaniem niechcianych skłonności oraz zmaganie się z pozostaniem samemu. Ale chciałem, żeby wiedział, że pójście za Jezusem jest cenniejsze niż te rzeczy, nawet gdy weźmie się pod uwagę, co one znaczą dla ludzi homoseksualnych. I chciałem żeby wiedział, że to co mu mówię nie wynika jedynie z mojego studiowania Biblii i słuchania co inni mają do powiedzenia w tym temacie, lecz że wynika to z mojego osobistego doświadczenia.

Więcej łaski, nie mniej.

Homoseksualizm to rzecz, z którą zmagam się przez całe moje chrześcijańskie życie. Zabrało wiele czasu, by przyznać to przed sobą, jeszcze więcej – by przyznać to przed innymi, a nawet jeszcze więcej -  by zobaczyć niektóre z Bożych dobrych celów. W tym całym czasie pojawiały się zarówno wzloty, jak i upadki. Ale jedno jest pewne – ta walka nie jest pozbawiona błogosławieństw – co odkrył apostoł Paweł w przypadku jego nieustępliwego kolca wbitego w ciało.

Zmaganie się z seksualnością było (i nadal jest) okazją dla mnie, by doświadczać więcej (aniżeli mniej) Bożej łaski. Tylko w ciągu paru ostatnich miesięcy czułem się wezwany do tego, by bardziej otwarcie o tym mówić. Przez wiele lat nie miałem żadnej intencji, by uczynić tę kwestię z mojego życia w jakikolwiek sposób publiczną. Jestem świadomy, że odkrycie jej przed światem może prowadzić do wielu różnych reakcji – niektórych przychylnych, innych może nieco mniej.

Ale przez ostatnie parę lat wzrastało moje zaniepokojenie związane z tym, że gdy stawką są nasi przyjaciele czy członkowie rodziny, którzy doświadczają homoseksualnych skłonności, to my – jako biblijnie wierzący chrześcijanie – tracimy w tej kwestii naszą pewność co do Ewangelii. Wydawać by się mogło, jakbyśmy nie zawsze byli przekonani, że to naprawdę jest dobra nowina dla homoseksualnych osób. Wydawać by się mogło, jakbyśmy nie zawsze byli pewni, że życie według biblijnego standardu jest dla tych osób możliwe.

Podczas gdy myśli w mojej głowie pędziły podczas tego wspólnego obiadu, Bóg podsunął mi odpowiedni do podzielenia się z moim przyjacielem werset. Werset, który trafia w punkt, gdy chodzi o odpowiedź na pytanie dlaczego podążanie za Jezusem jest czymś cennym – w tym życiu, i to nawet wtedy, gdy wiąże się to z rezygnacją z rzeczy, bez których dawniej nie wyobrażaliśmy sobie życia:

"Wtedy odezwał się Piotr: Spójrz, my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą. Jezus odpowiedział: Zapewniam was, nie ma takiego, kto by opuścił dom albo braci, albo siostry, albo matkę, albo ojca, albo dzieci, albo pola dla Mnie i dla dobrej nowiny, a kto by nie otrzymał stokroć więcej, teraz, w tym czasie, domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, choć wśród prześladowań, a w nadchodzącym wieku życia wiecznego". (Ew. Marka 10:28-30).

Podążanie za Jezusem oznacza pozostawienie pewnych rzeczy za sobą, oznacza poddanie pewnych rzeczy. Dla osób homoseksualnych, oznacza to zostawienie za sobą homoseksualnego stylu życia. 

Boże Słowo jest jasne.

Biblia jest konsekwentna gdy chodzi o zabranianie praktyk homoseksualnych. Sam Jezus potępia wszelką „seksualną niemoralność” (Ew. Marka 7:21-22, dla przykładu). I choć Jezus nie mówi tam wprost o praktykach homoseksualnych, to jednak uwzględnia je. Greckie słowo, które tłumaczymy jako „seksualna niemoralność” (porneia, od którego pochodzi także słowo pornografia) jest terminem służącym opisywaniu każdej seksualnej aktywności poza heteroseksualnym małżeństwem.

Apostoł Paweł pisze jeszcze bardziej konkretnie, wskazując bezpośrednio w trzech fragmentach swoich listów na praktyki homoseksualne. W Liście do Rzymian 1:24-27 zarówno homoseksualne praktyki mężczyzn, jak i kobiet są podane jako przykład „nienaturalnych” zachowań, które są skutkiem odwrócenia się od Boga. W 1 Liście do Koryntian 6:9-10 – „ci, którzy dopuszczają się homoseksualizmu” są wymienieni pośród tych ludzi, których zachowanie świadczy o ich wykluczeniu z Bożego Królestwa. Słowo, które w tym miejscu używa Paweł dosłownie oznacza „mężczyzn współżyjących ze sobą” – pojawia się ono następnie w 1 Liście do Tymoteusza 1:10.

Nie ma jakichkolwiek fragmentów w Biblii, by na ich podstawie argumentować za homoseksualnymi związkami. Próby, które podejmują w tym celu niektórzy kościelni przywódcy doprowadzą ostatecznie do wypaczenia znaczenia pewnych tekstów, przy pominięciu innych. 

Boże Słowo jest jasne na ten temat. Biblia konsekwentnie zabrania jakichkolwiek seksualnych praktyk podejmowanych poza małżeństwem. Dla kogoś, kto sam doświadcza homoseksualnych pragnień, nie są to łatwe słowa, jakie może usłyszeć. Czasami pogodzenie się z tym, co Biblia ma do powiedzenia jest bardzo bolesne. Dlaczego? Bo były momenty przenikliwej pokusy i pragnienia – momenty, kiedy „byłem zakochany”. A mimo to – Biblia pokazuje mi, że te pragnienia wypaczają obraz, dla którego Bóg mnie stworzył.

To, co otrzymujemy w zamian jest nieporównywalnie większe.

Jednakże -  jakkolwiek wiele przyjdzie nam pozostawić, to nie pozostaniemy  bez niczego. Cokolwiek poddajemy, Jezus zastępuje – w Boży – czyli lepszy i wspanialszy sposób. Nikt, kto cokolwiek zostawia dla Jezusa, nie pozostanie bez otrzymania czegoś w zamian. A to, co otrzymujemy w zamian jest nieporównywalnie większe – po stokroć większe. To, co zostawiamy dla Jezusa nawet nie porównuje się z tym, co On nam daje w zamian. Wtedy, gdy koszty są wielkie, zyski są jeszcze większe, nawet w tym życiu. 

Dla mnie na przykład oznacza to wspaniałą głębię przyjaźni, którą Bóg dał mi pośród wielu braci i sióstr; oznacza to także wszelkie możliwości, na które bycie samemu pozwala; oznacza to przywilej służby na szeroką skalę; wreszcie, oznacza to społeczność wspaniałej Bożej rodziny. Ale jest coś jeszcze większego niż te wszystkie rzeczy. Coś, z czym stykamy się w trudnych i skomplikowanych sytuacjach. 

Tym czymś jest poznanie  wszech-wystarczalności Chrystusa. Poznanie pełni życia i radości, jaka jest w Nim i w Jego służbie – i nigdzie indziej. Wiele by można w tym miejscu powiedzieć, jednak główna myśl brzmi tak: moment, w którym myślisz, że podążanie za Jezusem i naśladowanie Go okaże się dla kogoś kiepskim pomysłem, to robisz z Jezusa kłamcę. Uczniostwo nie zawsze jest łatwe. Pozostawienie za sobą tych rzeczy, które dotychczas kochaliśmy jest dogłębnie ciężkie. Ale Jezus – On zawsze jest tego wart.

Sam Allberry
Tłumaczył: Miszael
Źródło: https://www.thegospelcoalition.org/article/how-can-the-gospel-be-good-news-to-gays


By o
Etykiety: ,

piątek, 17 lutego 2017

Czy będziesz oglądał "Chatę"?

piątek, lutego 17, 2017 herezja , New Age 0 Comments
Witaj w świecie bezbożności.
Przyzwyczaiłem się do tego, że chrześcijanom trzeba tłumaczyć dlaczego oglądanie nasyconej światowością oraz erotyzmem „Ciemniejszej strony Greya”, nie jest dobre dla ich kondycji duchowej oraz świadectwa życia i z pewnością w żadnym aspekcie nie spowoduje ich wzrostu w świętości, ale "Chata" stanowi ewenement.

W polskim internecie znajdziecie dość rzeczowych materiałów ukazujących książkę „Chata” z jej właściwej, czyli New Age-owej, perspektywy. Pamiętajmy, że celem ruchu New Age jest zniszczenie chrześcijaństwa poprzez jego zmodyfikowanie i przekształcenie w subtelny sposób prawdy w kłamstwo, a książka „Chata” jest jednym ze strategicznych narzędzi w polityce Nowej Ery. Jak stwierdziła znana okultystka i autorka tego ruchu, Alice Bailey, New Age nie ominie kościołów chrześcijańskich, ale „przejdzie przez nie”.

Stwierdziła ona, że warstwy zewnętrzne będą początkowo zachowane w stanie nienaruszonym (terminologia chrześcijańska będzie nadal powszechnie używana) jednak prawdziwe przemiany rozpoczną się od wewnątrz. A wiecie czym jest New Age? To:
 „Teren szatański – demoniczna jaskinia nieprawości znajdująca się pod wyłączną kontrolą wroga, a angażowanie się w tę rzeczywistość to duchowe samobójstwo”.
A więc, witajcie w świecie bezbożności. Nasz Bóg jest ogniem trawiącym i z pewnością nie da robić z siebie głupca. To, że świat pozbawiony jest bojaźni Bożej jest rzeczą oczywistą. Problem pojawia się kiedy to szatańskie myślenie niszczy kościół i umysły ludzi wierzących.

Witaj w świecie bezbożności

Kiedy sprzedaż książki „Chata” autorstwa Williama P. Younga przekroczyła 100 tysięcy egzemplarzy, jej adaptacja filmowa stała się bardzo prawdopodobna. Kiedy został sprzedany milionowy egzemplarz, było to już praktycznie pewne. I rzeczywiście, 10 marca 2017 roku w polskich kinach będzie miała miejsce premiera filmu „Chata” w reżyserii Stuarta Hazeldinea. W rolach głównych zobaczymy m.in.: Sama Worthingtona, Octavie Spencer i Tima McGrawa.

Tim Challies napisał, że od dłuższego czasu zastanawiał się czy powinien zobaczyć i zrecenzować ten film. Uczciwie przyznał, że napisanie recenzji byłoby dla niego dobrą decyzją, która znacząco podniosłaby oglądalność jego witryny internetowej. W innym aspekcie, recenzja z pewnością pomogłaby wielu ludziom w sposób właściwy ustosunkować się do tego obrazu, wyposażając ich w odpowiednią wiedzę pozwalającą na właściwą krytykę przyjmowanej treści lub też podjęcie świadomej decyzji o nie oglądaniu tego filmu.

Dokonując własnej introspekcji, Challies stwierdza: „Jestem dalece pewien, że oglądanie i zrecenzowanie „Chaty” byłoby nierozsądną a nawet grzeszną duchowo decyzją. Z tego powodu nie będę oglądał ani recenzował tego filmu”.

To bardzo mocne słowa. Pójdźmy więc dalej.

 „Chata” w skrócie

W opisie wydawcy przeczytamy: „Chata, opowieść o zrozpaczonym i wątpiącym ojcu, który spotyka się z Bogiem pod postacią jowialnej Murzynki. Najmłodsza córka Mackenziego Allena Phillipsa Missy została porwana podczas rodzinnych wakacji. W opuszczonej chacie, ukrytej na pustkowiach Oregonu, znaleziono ślady wskazujące na to, że została brutalnie zamordowana, ale ciała dziewczynki nie odnaleziono. Cztery lata później pogrążony w wielkim smutku Mack dostaje tajemniczy list, najwyraźniej od Boga, a w nim zaproszenie do tej właśnie chaty na weekend. Wbrew rozsądkowi Mack przybywa do chaty w zimowe popołudnie i wkracza do swojego najmroczniejszego koszmaru. Jednakże to, co tam znajduje, na zawsze odmienia jego życie. Mack spędza w chacie weekend, uczestnicząc w czymś w rodzaju sesji terapeutycznej z Bogiem, nazywającym siebie Tatuśkiem, Jezusem, który pokazuje się pod postacią żydowskiego robotnika, i Sarayu, Azjatką uosabiającą Ducha Świętego”.

Niezły opis jak na książkę pretendującą do miana pozycji chrześcijańskiej, rekomendowanej i zachwalanej przez pokaźną liczbę liderów ewangelicznych.

Tim Challies stwierdza jednoznacznie, że książka ma wiele teologicznych wad, które powinny wzbudzić niepokój wśród chrześcijan. Część z tych teologicznych problemów z pewnością można by określić mianem totalnej herezji. Myśli autora tej książki są nie tylko obce Biblii, ale też w wielu miejscach stoją w bezpośredniej opozycji wobec Słowa Bożego. Czymś naturalnym będzie zbudowanie założenia, że wiele z tych problemów zostało przeniesionych do filmowej adaptacji „Chaty”.

Główna obawa

Co jednak stanowi główną obawę Tima Challiesa i co naszym zdaniem powinno i nas powstrzymać przed oglądaniem tego filmu? Wizualna prezentacja Boga.
Oglądając film „Chata”, będziesz oglądać jak ludzki aktor odgrywa rolę Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jest to oczywiste i bardzo poważne pogwałcenie drugiego przykazania, które brzmi:

„Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą. A okazuję łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań” (2 M 20:4-6)


Jak czytamy w Małym Katechizmie Westminsterskim uzasadnieniem Drugiego Przykazania jest: „Boża suwerenność nad nami, stosowność Jego roszczeń w stosunku do nas oraz Jego gorliwość o własną cześć”.

Challies stwierdza: „Nie będę oglądał tego filmu, nawet po to żeby zrobić jego recenzję, ponieważ, nie mogę oglądać jak człowiek udaje, że jest Bogiem”.

Musimy wiedzieć, że Drugie Przykazanie dotyczy oddawania boskiej czci i dlatego zabrania tworzenia jakiegokolwiek obrazu Boga w celu uwielbiania Jego samego za pośrednictwem stworzonego wyobrażenia. Niezależnie czy obraz jest używany aby czcić Boga czy też lepiej Go zrozumieć – Boże prawo zakazuje stosowania takich praktyk.

Challies zwraca naszą uwagę, abyśmy w dyskusji o filmie „Chata” odłożyli kwestię Pana Jezusa i Jego objawienia w ludzkiej postaci. Niektórzy chrześcijanie uważają, że przedstawianie Pana Jezusa jest takim samym naruszeniem Drugiego Przykazania, a inni twierdzą że nie. Niezależnie od tego jakie jest nasze zdanie, musimy mieć świadomość, że przedstawienie Boga Ojca i Boga Ducha Świętego za pomocą ludzkich postaci jest czymś znacznie bardziej oczywistym i poważniejszym.

Ci, którzy będą oglądać „Chatę” zobaczą jak Octavia Spencer odgrywa rolę Boga Ojca. Ona będzie wizualnym przedstawieniem Boga, który istnieje od wieczności. Boga który dla swoich celów zaplanował oraz przeznaczył stworzenie całego wszechświata. Boga, który wybrał i przeznaczył ludzi do zbawienia. Boga który stał się przedmiotem buntu człowieka. Boga który opracował wielki plan odkupienia. Boga, który wylał swój święty gniew na swojego jedynego Syna. Boga, który ustanowił wielki dzień sądu. Boga, który jest duchem czystym, niewidzialnym bez ciała. Boga, który jest większy niż nasze możliwości pojmowania, wieczny, niepojęty i nieskończony.

Ci którzy zobaczą ten film muszą mieć świadomość, że Octavia Spencer będzie odgrywać rolę Boga, który jest: „Duchem – nieskończony, wieczny i niezmienny – w swej istocie, mądrości, mocy, świętości, sprawiedliwości, dobroci i prawdzie”

Ci, którzy obejrzą „Chatę” zobaczą Sumire Matsubara w roli Boga Ducha Świętego. Ta aktorka będzie przedstawiała Ducha Świętego, Boga który istnieje od wieczności, który był obecny przy tworzeniu wszystkiego co powstało, Boga który przyciąga Bożych ludzi do Ewangelii, który mieszka w nich, uświęca, pociesza, podtrzymuje i zachowuje ich. Ci którzy zobaczą ten film muszą mieć świadomość, że Sumire Matsubara będzie odgrywać rolę Boga, który jest: „Duchem – nieskończony, wieczny i niezmienny – w swej istocie, mądrości, mocy, świętości, sprawiedliwości, dobroci i prawdzie”.

Philip Ryken stwierdza: „Bałwochwalstwo stwarza fałszywy obraz Boga, który jest nieadekwatny do Jego bóstwa i niegodny Jego majestatu. Bóg jest nieskończony i niewidzialny. Jest wszechpotężny i wszechobecny. Bóg jest żywym duchem. Dlatego, aby wyrzeźbić Jego obraz w drewnie lub kamieniu [lub w ludzkim ciele] jest zaprzeczeniem Jego atrybutów oraz podstawowych cech charakteryzujących Jego boską istotę. Bałwan sprawia, że nieskończony Bóg staje się skończony, niewidzialny Bóg staje się widzialny, wszechpotężny Bóg staje się bezsilny. W skrócie, bałwochwalstwo tworzy dokładne przeciwieństwo tego czym Bóg jest w rzeczywistości. Cała idea bałwochwalstwa spoczywa na absurdalnych próbach człowieka, który stara się stworzyć swój własny obraz Boga. Bożek nie jest prawdą, ale kłamstwem. To bóg, który nie widzi, nie wie, nie działa, nie kocha, nie zbawia”.

Bóg nie jest istotą ludzką. Bóg nie jest jak człowiek i w żaden sposób nie można przedstawić Go w ucieleśnionej formie. Bóg jest tak różny od nas, że każde Jego wizualne wyobrażenie szkodzi naszemu poznaniu Jego osoby.

„Chata” nie pomaga człowiekowi zbliżyć się do Boga, ale w rzeczywistości oddala go od Pana, który jest Stwórcą wszechrzeczy.

Według słownika PWN „bałwochwalstwo” to: „cześć oddawana bożkom pogańskim”. Jednakże bałwochwalstwo to nie tylko taniec dzikusów wokół swojego totemu. Istnieją bardziej subtelne formy bałwochwalstwa. J. I. Packer napisał, że: „Bałwochwalstwo wyraża się nie tylko czczeniem fałszywych bogów, ale także czcią oddawaną wizerunkom prawdziwego Boga. Przykazanie to nie dotyczy więc obiektu naszej czci, lecz sposobu jej oddawania”.

W przypadku filmu „Chata” możemy spodziewać się podobnej argumentacji jak ze strony naszych katolickich przyjaciół: „Co w tym złego, skoro dany posąg czy wizerunek pozwala mi przybliżyć się do Boga?”. W myśleniu wielu osób panuje przekonanie, że bałwochwalstwo ogranicza się do przedstawiania Boga w formach zapożyczonych z kultów pogańskich. Jednakże sens drugiego przykazania zabrania również przedstawiać Boga w formie najwyższej ze stworzonych istot – człowieka.

Przypatrując się „Chacie”, musimy wziąć pod uwagę, że:

1. Obrazy poniżają Boga, ponieważ przyćmiewają Jego chwałę,
2. Obrazy wprowadzają ludzi w błąd.

Analogicznie motywy twórców filmu „Chata” nie mogą być w żaden sposób właściwie potwierdzone. Ich rzekomy cel, przybliżenia ludzi do Boga, jest tak naprawdę kłamstwem, gdyż film ten z góry będzie propagował fałszywe pojęcie o Bogu, a przez to wypaczał nasze myślenie o Nim rodząc w naszych umysłach liczne błędy.

Jan Kalwin powiedział:
„Prawdziwy obraz Boga nie znajduje się w tym świecie; dlatego Jego chwała… jest poniżona, a Jego prawda zniekształcona przez kłamstwo, gdy kiedykolwiek stawiamy przed sobą widzialną postać…. Dlatego wymyślanie jakiegokolwiek obrazu Boga jest samo w sobie brakiem pobożności, ponieważ przez takie zniekształcenie Jego majestat jest poniżony, a sam Bóg przedstawiony jest takim, jakim nie jest”.

Podsumowanie

„Chata” przedstawia Boga w ludzkim ciele. To sprawia, że Ten który jest nieskończony staje się skończony; Ten który jest niewidzialny staje się widzialny; Ten który jest wszechpotężny staje się ograniczony. Wizualne przedstawienie Boga, umniejsza Jego chwalebnej Osobie, zaciemnia i bluźni Jego imieniu. Jest kłamstwem.

Pamiętajmy też, że sam Mojżesz przypominał Izraelitom, że chociaż widzieli znaki obecności Boga na Synaju, nie widzieli żadnej widzialnej postaci samego Pana, natomiast słyszeli tylko Jego słowa. Co zdaniem Packera oznacza, że: „Bóg nie pokazał im widzialnego symbolu siebie samego, ale mówił do nich. Dlatego teraz nie mają szukać widzialnych Jego symboli, lecz być posłusznymi Jego słowom”.

Drogi czytelniku, wszystkie podobizny Boga niezależnie od swojej formy czy to w posągach rzeźbionych czy też obrazów myślowych, są zapożyczone z grzesznego i bezbożnego świata i stoją w sprzeczności ze świętym słowem Bożym.

Podsumowując przytoczymy raz jeszcze słowa Packera, który powiedział, że: „Nie możemy poznać Boga, dopóki On nie przemówi i nie powie nam o sobie. Ale przecież przemówił. Mówił poprzez swoich proroków i apostołów, jak również przemówił w słowach i czynach swego Syna. Dzięki temu objawieniu zawartemu w Biblii możemy nabyć właściwego pojęcia o Bogu; bez Biblii nigdy do tego nie dojdziemy. Tak więc wydaje się, że pozytywną siłą drugiego przykazania jest zobowiązanie nas do rozwoju naszych myśli o Bogu na podstawie Jego świętego Słowa, a nie żadnych innych źródeł poznania”.

A co do książki „Chata” to najlepszym podsumowaniem niech będą słowa Dave Hunta:
„Tom, ja tego nie będę czytał. [...] ohyda od początku do końca. I znak czasów, w jakich żyjemy. […] Nie można sporządzać sobie bożków, nie można sporządzać żadnego wyobrażenia Boga. A tutaj mamy najgorsze z możliwych wyobrażeń. […] Ojciec w takiej postaci? I Duch Święty jako Azjatka? I Jezus jako przygłup? Zauroczony swoją ludzkością itd.? Nie mam słów, żeby to nazwać! To jest bluźnierstwo najgorszego sortu! A tutaj podobno ewangeliczne, chrześcijańskie księgarnie, Kościoły...[...] Problem w tym, że to deprawuje umysł, deprawuje serce, deprawuje nasze pojmowanie, rozumienie Boga. Nam nie wolno nawet sporządzać sobie Jego wizerunku w myślach. Nie mamy czynić żadnych wyobrażeń Boga, żadnych Jego przedstawień. Jest to więc jaskrawe pogwałcenie wręcz pierwszego przykazania: „Nie będziesz miał innych bogów przede Mną”.

Witaj w świecie bezbożności.

„Boga nikt nigdy nie widział” (J 1:18)

„Jedyny mający nieśmiertelność i mieszkający w światłości niedostępnej, którego żaden z ludzi nie widział ani widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen” (1 Tm 6:16)
By o
Etykiety: , ,

niedziela, 12 lutego 2017

13 pytań by zdiagnozować twoje bałwochwalstwo

13 pytań by zdiagnozować twoje bałwochwalstwo

niedziela, lutego 12, 2017 0 Comments
Apostoł Jan w swoim liście zaleca nam: “Dzieci, wystrzegajcie się fałszywych bogów” (1 J 5:21). Poniższe pytania zostały zaadaptowane ze starego kazania purytan, by pomóc nam zidentyfikować bałwany w naszych sercach. 

1. Co najwyżej cenisz?
2. O czym myślisz najczęściej?
3. Jaki jest twój najwyższy cel?
4. Czemu albo komu jesteś najbardziej oddany?
5. Kogo albo co kochasz najbardziej?
6. Komu albo czemu najbardziej ufasz albo jesteś zależny?
7. Kogo albo czego obawiasz się najbardziej?
8. W kim albo w czym pokładasz największą nadzieję?
9. Kogo, albo co pożądasz najbardziej? Albo, jakie pragnienia kiedy nie są zaspokojone denerwują ciebie lub dają brak satysfakcji?
10. Kim albo czym najbardziej się zachwycasz albo masz jako swoją największą radość i skarb?
11. Kto albo co budzi w tobie największy zapał?
12. Komu albo za co jesteś najbardziej wdzięczny?
13. Dla kogo albo dla jakiego wyższego celu pracujesz? 

Tyler Kenney

źródło: DesiringGod.org

By o

niedziela, 5 lutego 2017

Pojawią się szydercy

niedziela, lutego 05, 2017 0 Comments
Kiedy piszę ten komentarz wyraźnie widzę wypełnianie proroctw biblijnych. Kiedy wielu ludzi twierdzących, że są chrześcijanami ignoruje związek pomiędzy bieżącymi wydarzeniami a fragmentami Biblii, które zostały napisane tysiące lat temu, moja rada jest taka: mądrze by było aby ci szydercy wreszcie się obudzili.

Szydercy wypełniają dzisiaj biblijne proroctwa. W odniesieniu do czasów ostatecznych, Piotr powiedział: „Wiedzcie przede wszystkim to, że w dniach ostatecznych przyjdą szydercy z drwinami, którzy będą postępować według swych własnych pożądliwości i mówić: Gdzież jest przyobiecane przyjście jego? Odkąd bowiem zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak było od początku stworzenia" (2 P 3:3-4).

Piotr wyjaśnia, że to stwierdzenie było adresowane do generacji czasów ostatecznych, która ochoczo będzie ignorować biblijne prawdy. Ci zbuntowani ludzie będący wpływem innych, którzy będą twierdzić, że zarówno przeszłość jak i przyszłość zbudowana jest na pustych spekulacjach. Dalej Piotr kontynuuje: "Obstając przy tym, przeoczają, że od dawna były niebiosa i była ziemia, która z wody i przez wodę powstała mocą Słowa Bożego  przez co świat ówczesny, zalany wodą, zginął. Ale teraźniejsze niebo i ziemia mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi" (2 P 3:5-7).

Oczywiście, Piotr odnosi się do dwóch oddzielnych sądów. Jednym z nich jest potop za czasów Noego, który miał miejsce w przeszłości osądzając ówczesny świat. Drugi sąd w dalszym ciągu jest kwestią przyszłości – bliskiej przyszłości. Zamiast globalnego potopu, sąd będzie światową katastrofą ognia wymierzoną przeciwko bezbożnym ludziom, dokładnie tak samo jak za dni Noego.

Naturalnym jest, że Piotr nawiązuje do faktu, że zbliżający się sąd będzie miał miejsce w czasie, gdy „szydercy”, będą zaprzeczać biblijnym proroctwom odrzucając ich znaczenie. W pierwszym rozdziale swojego listu Piotr, przekazał inne twierdzenie, które objaśnia znaczenie biblijnych proroctw i umieszcza to wyjaśnienie we właściwej perspektywie. Piotr stwierdził: „Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach" (2 P 1:19)

Z mojego punktu widzenia wydaje się, że jego pierwsza przestroga była skierowana do szyderców, którzy w późniejszym czasie odrzucili biblijne ostrzeżenia. Słowo Boże jest jak światło świecące w ciemności. Faktem jest, że nawet niewielka ilość światła w ciemnym miejscu robi ogromną różnicę. Biblia opisuje królestwo szatana jako ciemność, a Boże Słowo jako światło.

Niestety, niektórzy chrześcijanie przekręcili znaczenie tych biblijnych ostrzeżeń przed szydercami, którzy pojawią się w czasach ostatecznych. Oni mówią, że prawdziwi szydercy w dniach ostatnich, to ludzie którzy ostrzegają przed duchowym zwiedzeniem i odrzucają światowy ruch jedności, który opiera się na domniemanych wielkich znakach oraz cudach. Jednak Biblia wyraźnie mówi nam, że cechą charakterystyczną czasów ostatecznych będzie duchowe zwiedzenie, odejście od wiary oraz kłamliwe znaki i cuda.

I tak jak w czasach starotestamentowych ignorowano i wyszydzano proroków, podobnie czyni się i dziś w stosunku do ludzi ostrzegających Boży lud (zob. Mateusza 24:24, 2 Tesaloniczan 2: 3 i 11)

Celem niniejszego komentarza jest dotarcie do tych szyderców, którzy odrzucają biblijne ostrzeżenia dotyczące czasów ostatecznych, mieniąc się jednocześnie naśladowcami Chrystusa. A także do wszystkich wierzących, aby przypomnieć im, że podobnie jak niegdyś Bóg osądził świat w przeszłości przez wodę (jak wyraźnie wskazują zapisy kopalniane), tak samo uczyni w bliskiej przyszłości, zgodnie z tym jak sam zapowiedział. Jezus wróci niedługo. Czy jesteś na to gotowy? 

Roger Oakland
opracowano na podstawie: http://www.understandthetimes.org/commentary/c180scoffers.shtml


By o