„Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć” (Rz 8:13). Tak więc mamy uśmiercać uczynki ciała, ale mamy to czynić przez Ducha. W jaki sposób?
„Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie. Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania” (Flp 2:12-13).
Mamy pracować, ale to Bóg sprawia w nas chęć i wykonanie. W jaki sposób tego doświadczamy?
Mamy pracować, ale to Bóg sprawia w nas chęć i wykonanie. W jaki sposób tego doświadczamy?
„Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a jego łaska względem mnie nie okazała się daremna, ale pracowałem więcej od nich wszystkich, jednak nie ja, lecz łaska Boga, która jest ze mną” (1 Kor 15:10). Paweł ciężko pracował. Ale jego wysiłki w jakiś sposób nie były jego. Jak on to robił?
„Nad tym też się trudzę, walcząc według jego mocy, która potężnie działa we mnie” (Kol 1:29). Ciężko pracujemy i walczymy. Poświęcamy wysiłek i energię. Jednak w jakiś sposób jest to, Boża moc i Boże działanie. Jak to robimy?
„Nad tym też się trudzę, walcząc według jego mocy, która potężnie działa we mnie” (Kol 1:29). Ciężko pracujemy i walczymy. Poświęcamy wysiłek i energię. Jednak w jakiś sposób jest to, Boża moc i Boże działanie. Jak to robimy?
„Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga, jeśli ktoś usługuje, niech to czyni z mocy, której Bóg udziela, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i panowanie na wieki wieków. Amen” (1P 4:11). Służymy. Wytężamy siły. Jednak w jakiś sposób nasza służba jest efektem łaskawej mocy Boga. Jak to działa?
Po pierwsze, jako osoba, która chce zrobić wszystko dobrze, obserwujesz jakie zadania, możliwości i obowiązki stoją przed tobą. Po drugie, modlisz się o pomoc w tych rzeczach, uznając że bez Chrystusa nie możesz nic uczynić – nic owocnego (J 15:5). Po trzecie, idziesz do pracy z dobrą wolą i sercem, oczekując pomocy, o którą wcześniej prosiłeś Pana. Po czwarte, dziękujesz Bogu za udzieloną pomoc, prosisz o przebaczenie porażek które miały miejsce po drodze i prosisz o więcej pomocy w następny zadaniu. To jest model „augustiańskiej świętości” zaproponowany przez J.I. Packera.
Po tym jak modlimy się o Bożą pomoc, powinniśmy przypomnieć sobie konkretną Bożą obietnicę, którą On dał dla swojego ludu. To przygotowuje nasze umysły. Następnie pokładamy w tym naszą wiarę. Wtedy mogę powiedzieć Bogu: „Wierzę, pomóż mojej niewierze. Zwiększ moją wiarę w tę obietnicę. Ufam Ci Panie”. Następnie działaj.
Paweł mówi, że „chodzimy wiarą” (2 Kor 5:7) i „żyjemy przez wiarę” (Gal 2:20). Jednak dla większości z nas te słowa są mało precyzyjne. Godzina po godzinie jak to robimy? Robimy to przypominając sobie o konkretnych obietnicach, które Bóg uczynił i które Jezus nabył swoją krwią (2 Kor 1:20).
10 obietnic do zapamiętania
Zapamiętaj te obietnice, które mają powszechne zastosowanie. Będą ci służyć pomocą w niemal każdej sytuacji, w której się znajdziesz. Następnie gdy staniesz przed tymi zadaniami, przyznaj, że nie możesz tego zrobić sam. Módl się o pomoc której potrzebujesz. Następnie przywołaj jedną z obietnic i zaufaj jej. Niech twoim następnym krokiem będzie działanie – praca połączona z wiarą, że Bóg będzie wierny swoim obietnicom. Gdy zakończysz swoje dzieło, dziękuj Bogu za łaskę którą ci okazał.
„Nie bój się, bo ja jestem z tobą. Nie lękaj się, bo ja jestem twoim Bogiem. Umocnię cię, wspomogę cię i podeprę cię prawicą swojej sprawiedliwości” (Iz 41:10).
„Lecz mój Bóg zaspokoi wszelką waszą potrzebę według swego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie” (Flp 4:19).
„A Bóg ma moc udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelki dobry uczynek” (2 Kor 9:8)
„Wasze postępowanie niech będzie wolne od chciwości, poprzestawajcie na tym, co macie. Sam bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani nie opuszczę. Śmiało więc możemy mówić: Pan jest moim pomocnikiem, nie będę się lękał tego, co może mi uczynić człowiek” (Hbr 13:5-6)
„PAN Bóg bowiem jest słońcem i tarczą, PAN obdarza łaską i chwałą, nie odmawia dobra tym, którzy postępują nienagannie” (Ps 84:11)
„On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale wydał go za nas wszystkich, jakże nie miałby z nim darować nam wszystkiego?” (Rz 8:32)
„Zaprawdę dobroć i miłosierdzie pójdą w ślad za mną po wszystkie dni mego życia i będę mieszkał w domu PANA przez długie czasy” (Ps 23:6)
„Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was” (Jk 4:7)
„Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska. Moja moc bowiem doskonali się w słabości. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa” (2 Kor 12:9)
„I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a ty mnie uwielbisz” (Ps 50:15).
Nigdy nie przestańcie rozważać słów Pawła: „Z Chrystusem jestem ukrzyżowany: żyję, ale już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus. A to, że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał za mnie samego siebie” (Gal 2:20).