.png)
Post jest tematem, który wywołuje w nas wiele ciekawości, ale tylko trochę praktyki. W tematyce postu, Tim Challies proponuje doskonałą pomoc w formie niewielkiej książki autorstwa Daniela Hyde, która stanowi część serii „Praktykowanie biblijnej pobożności”.
Hyde daje nam sześć wskazówek związanych z praktyką postu.
Pościmy swobodnie. W ramach nowego przymierza jesteś wolny, aby pościć i aby tego nie czynić. Nie ma określonego czasu w którym powinieneś pościć. Nie ma również żadnej szczególnej metody wymaganej od ciebie. We wszystkich tych rzeczach jesteś wolny… Czymś bardzo ważnym jest położenie akcentu na tej kwestii, ponieważ jeśli będziemy kierować post poza Pismo, wtedy odwracamy się od tego co powinno być czynione w wolności, w kierunku przytłaczającego ciężaru.
Pościmy pokornie. Powinniśmy w czasie postu wyglądać oraz zachowywać się normalnie, jednakże wewnętrznie powinniśmy uniżyć się przed Bogiem i szukać Jego oblicza w modlitwie. Twoją nagrodą jest to, że Bóg widzi wszystko, co zakryte jest przed oczami twoich przyjaciół. Motywacja ma znaczenie w czasie postu. Właściwą motywacją stojącą za naszym postem jest posiadanie Boga jako naszej nagrody, a nie ludzkiej aprobaty.
Pościmy z powagą. Biblijny post nie jest medycznym postem lub formą diety. Jest to poważna sprawa z Bogiem. Powaga postu sugeruje pewne przygotowanie, zarówno ciała jak i ducha. Ponownie, jesteśmy wolni w sprawie postu, ale to wcale nie oznacza tego, że nie ma pewnych wskazówek za którymi możemy podążać. W aspekcie swojego ciała: w noc poprzedzającą czas postu przygotuj sobie wystarczającą ilość jedzenia i wody, zadbaj o odpowiedni odpoczynek, abyś miał dość sił trwać w poście. W kontekście duchowym, przygotuj swój umysł na cel postu: szukanie pomocy Pana w sprawach będących powodem twojego postu.
Pościmy ewangelicznie. Czymś bardzo ważnym jest wskazanie na ten punkt zaraz po rozważeniach kwestii powagi postu. Nasz post jest sprawą poważną, ale to nie oznacza że pościmy zgodnie ze wszystkimi zewnętrznymi, starotestamentowymi zwyczajami … Ponadto, oznacza to, że nie pościmy w duchu legalizmu tak jakoby nasz post miał wysłużyć nam Bożą przychylność…Ponieważ jesteśmy w nowym przymierzu opierającym się na dziele Jezusa Chrystusa dla nas, pościmy w sposób skoncentrowany na Ewangelii. To oznacza, że post wierzącego jest aktem wdzięczności i odpowiedzią na łaskę Chrystusa okazaną Jego kościołowi.
Pościmy gorliwie. W kontekście rozważań dotyczących postu skupionego na Ewangelii, możemy być kuszeni aby traktować nowe przymierze jako bardziej „rozluźnione”. W kontraście do tego jednak, to właśnie z powodu dzieła Chrystusa dokonanego dla nas, nasz post powinna cechować ogromna gorliwość. W rzeczywistości, powinniśmy pościć z większym zapałem i żarliwością niż ci którzy pościli w czasie gdy obietnice były okryte cieniem a nie w czasie wypełniania istoty ich znaczenia.
Pościmy z modlitwą. Post musi być połączony z modlitwą. Post posiada zarówno aspekt zewnętrzny jak i wewnętrzny. To dlatego nasi praojcowie podkreślali fakt, że to nie sam post przynosi nas przed oblicze Boga, ale modlitwa która wynika z niego. Post jest wsparciem i pomocą w modlitwie. Post sam w sobie nie jest dobrą rzeczą; jest sprawą obojętną. Post tylko wtedy jest dobrą pracą kiedy jest połączony z celem modlitwy. To oznacza, że niezależnie od tego czy pościmy czy też nie, wciąż możemy się modlić. Ale jeśli się nie modlimy, post jest daremny.
oprac. na podstawie tekstu Tima Challies’a
