.png)
Bóg wybrał swój lud dla swojej chwały:
„Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym”: Ef 1:4-6
Bóg stworzył nas dla swojej chwały:
„Do Północy powiem: Wydaj! A do Południa: Nie zatrzymuj! Przyprowadź moich synów z daleka i moje córki z krańców ziemi! Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem i których ku swojej chwale stworzyłem, których ukształtowałem i uczyniłem”: Iz 43:6-7
Bóg powołał Izrael dla swojej chwały:
„i rzekł do mnie: Jesteś moim sługą, Izraelu, przez ciebie się wsławię”: Iz 49:3
„Bo jak pas przylega do bioder męża, tak chciałem, aby cały dom izraelski i cały dom judzki - mówi Pan - przylgnął do mnie, aby być moim ludem, moją chlubą, chwałą i ozdobą. Lecz oni nie słuchali” Jr 13:11
Bóg uratował Izrael z Egiptu dla swojej chwały:
„Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym. A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc” Ps 106:7-8
Bóg ustanowił faraona, aby pokazać swoją moc i uwielbić swoje imię:
„Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi” Rz 9:17
Bóg pokonał faraona nad Morzem Czerwonym, by pokazać swą chwałę:
„Przywiodę do zatwardziałości serce faraona i będzie ich ścigał. Ja zaś okryję się chwałą kosztem faraona i całego jego wojska i poznają Egipcjanie, żem Ja Pan. I tak uczynili; I poznają Egipcjanie żem Ja Pan, gdy się okryję chwałą kosztem faraona, jego rydwanów i jego jeźdźców” 2 M 14:4,18
Bóg oszczędził Izraela na pustyni dla chwały swojego imienia:
„Brałem jednak wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, na oczach których ich wyprowadziłem” Ez 20:14
Bóg dał Izraelowi zwycięstwo w Kanaanie dla chwały swego imienia:
„A który lud jest jak twój, jak Izrael, jedyny naród na ziemi, dla którego Bóg wyruszył, by go sobie wykupić jako lud, aby mu nadać imię i dokonać dla nich tych wielkich i strasznych rzeczy, wypędzając narody i ich bogów sprzed twojego ludu, który sobie wykupiłeś z Egiptu” 2 Sm 7:23
Bóg nie odrzucił swojego ludu dla chwały swojego imienia:
„I odpowiedział Samuel ludowi: Nie bójcie się: Wprawdzie popełniliście wszystko to zło, lecz przynajmniej nie odstępujcie od Pana, a służcie Panu z całego swego serca. (21) Nie odstępujcie od niego do nicości, które nie mogą pomóc ani wyratować, gdyż są nicościami. (22) Nie porzuci bowiem Pan swego ludu przez wzgląd na wielkie imię swoje, gdyż raczył uczynić was swoim ludem” 1 Sm 12:20-22
Bóg ocalił Jerozolimę od ataku dla chwały swojego imienia:
„I osłonię to miasto, i ocalę przez wzgląd na ciebie i przez wzgląd na Dawida, mego sługę” 2 Krl 19:34
Bóg sprowadził Izraela z niewoli dla chwały swojego imienia:
„Dlatego tak powiedz domowi izraelskiemu: Tak mówi Wszechmocny Pan: Ja działam nie ze względu na was, domu izraelski, lecz ze względu na moje święte imię, które znieważyliście wśród ludów, do których przybyliście. (23) Dlatego uświęcę wielkie moje imię, znieważone wśród narodów, bo znieważyliście je wśród nich; i poznają ludy, że Ja jestem Pan - mówi Wszechmocny Pan - gdy na ich oczach okażę się święty wśród was” Ez 36:22-23
Jezus szukał chwały Ojca we wszystkim co robił:
„Kto mówi z samego siebie, szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy i nie ma w nim niesprawiedliwości” J 7:18
Jezus powiedział nam, żebyśmy dobrze czynili dla chwały Boga:
„Tak niech wasza światłość świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie”: Mt 5:16
Jezus ostrzegał, że wiara jest niemożliwa, gdy ktoś nie szuka chwały Boga:
„Jakże możecie wierzyć, skoro przyjmujecie chwałę jedni od drugich, a nie szukacie chwały, która jest od samego Boga?” J 5:44
Jezus powiedział że odpowiada na modlitwę, aby Bóg był uwielbiony:
„A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu” J 14:13
Jezus znosił swoje ostatnie godziny cierpienia dla chwały Boga:
„Teraz moja dusza jest zatrwożona. I cóż powiem? Ojcze, zachowaj mnie od tej godziny? Przecież dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, uwielbij swoje imię. Wtedy rozległ się głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię” J 12:27-28
„Ojcze, nadeszła godzina. Uwielbij swego Syna, aby też twój Syn uwielbił ciebie” J 17:1
Bóg dał swego Syna, by obronić chwałę swojej sprawiedliwości:
„Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów; Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa” Rz 3:25-26
Bóg przebacza nasze grzechy ze względu na siebie:
„Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie wspomnę” Iz 43:25
„PANIE, przez wzgląd na twoje imię przebacz moją nieprawość, bo jest wielka” Ps 25:11
Jezus przyjmuje nas do wspólnoty z sobą dla chwały Boga:
„Dlatego przyjmujcie siebie nawzajem, jak i Chrystus przyjął nas do chwały Boga” Rz 15:7
Służbą Ducha Świętego jest oddanie chwały Synowi Bożemu:
„On mnie uwielbi, bo weźmie z mojego i wam oznajmi” J 16:14
Bóg poleca nam czynić wszystko dla Jego chwały:
„Tak więc czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego robicie, wszystko róbcie ku chwale Boga” 1 Kor 10:31
Bóg mówi nam, żebyśmy służyli w sposób przynoszący chwałę Jemu:
„Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga, jeśli ktoś usługuje, niech to czyni z mocy, której Bóg udziela, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i panowanie na wieki wieków. Amen” 1 P 4:11
Jezus wypełni nas owocem sprawiedliwości dla chwały Boga:
„I o to się modlę, aby wasza miłość coraz bardziej obfitowała w poznanie i we wszelkie zrozumienie [...] Napełnieni owocami sprawiedliwości, które przynosicie przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga” Flp 1:9,11
Wszyscy podlegają sądowi z powodu bezczeszczenia chwały Boga:
„Podając się za mądrych, zgłupieli; I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i gadów” Rz 1:22-23
„Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga” Rz 3:23
Herod został śmiertelnie porażony, ponieważ nie oddał chwały Bogu:
„W tej chwili uderzył go anioł Pana, dlatego że nie oddał chwały Bogu, i wyzionął ducha, stoczony przez robactwo” Dz 12:23
Jezus wraca dla chwały Boga:
„Poniosą oni karę, wieczne zatracenie od oblicza Pana i od chwały jego mocy; Gdy przyjdzie, aby był uwielbiony w swoich świętych i podziwiany w tym dniu przez wszystkich wierzących, ponieważ wśród was uwierzono naszemu świadectwu” 2 Tes 1:9-10
Ostatecznym celem Jezusa dla nas jest, żebyśmy widzieli Jego chwałę i cieszyli się nią:
„Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata” J 17:24
Nawet w gniewie Bożym celem jest objawienie bogactwa Jego chwały:
„A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie; I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale” Rz 9:22-23
Bożym planem jest wypełnienie ziemi znajomością swojej chwały:
„Lecz ziemia będzie pełna poznania chwały Pana, jak morze wodami jest wypełnione” Hb 2:14
Wszystko, co się dzieje, przyczynia się do Bożej chwały:
„Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen” Rz 11:36
W Nowej Jerozolimie chwała Boga zastępuje słońce:
„A miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, aby świeciły w nim, bo oświetla je chwała Boga, a jego lampą jest Baranek” Obj 21:23
John Piper
John Piper
„Wielki cel dzieł Boga, który jest tak różnorodnie wyrażony w Piśmie, jest w rzeczywistości tylko jeden; a ten jeden cel najpoprawniej i najpełniej nazywa się CHWAŁĄ BOGA” Jonathan Edwards.
