Bóg stale trwa

„PAN bowiem nie opuści swego ludu przez wzgląd na swoje wielkie imię, gdyż spodobało się PANU uczynić was swoim ludem” (1 Sm 12:22)

Fakt, że Bóg wybrał sobie ludzi, jest powodem, dla którego trwa przy nich i nie opuszcza ich. Wybrał ich ze względu na to, że ich kocha, a kocha ponieważ ich wybrał. Jego własne upodobanie jest źródłem ich wybrania, a Jego wybranie jest powodem tego, że ciągle znajduje w nich zadowolenie. Porzucenie ich przyniosłoby ujmę Jego wielkiemu imieniu, ponieważ świadczyłoby o tym, że albo Jego miłość jest niestała, albo popełnił błąd, wybierając ten lud. Boża miłość jest niezmienna – i to się nigdy nie zmieni.

Opierając się na wspomnieniach o przeszłych dobrodziejstwach Pana, odpocznijmy w pewności, że On nas nie porzuci. On, który uczynił nas swoim ludem, nie cofnie swojej łaski. Nie po to dokonał takich cudów, by nas w końcu zostawić. Jego Syn, Jezus, umarł za nas i możemy być pewni, że ta śmierć nie była daremna. Czy On może porzucić tych, za których przelał krew? Upodobało Mu się, by nas wybrać i zbawić, dlatego przyjemność sprawi Mu również to, by nas błogosławić. Nasz Pan jest niezmienny w miłości.

„Umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca” (J 13:1)

Charles Spurgeon