Porządek zbawienia

„Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił” (Rz 8:29-30)

W teologii mówimy o ordo salutis i historia salutis. Historia salutis jest historią zbawienia, na której jest skoncentrowana jest Biblia. Kiedy zajmujemy się teologią z perspektywy historia salutis, rozważamy to co Chrystus, nasza Głowa, uczynił, co otrzymał, a następnie przechodzimy do rozważań naszego uczestnictwa w Jego dziele, jako tych, którzy stanowią cześć Jego Ciała.

On cierpiał i był uwielbiony. Zmartwychwstał i wstąpił do nieba gdzie zasiada na tronie majestatu; a my w jedności z Nim cieszymy się przywilejami, a także oczekujemy na to co w pełni wydarzy się w przyszłości. On jest sędzią wszystkich ludzi, a my w jedności z Nim również będziemy sądzić świat. To wszystko zawiera się w terminie historia salutis.

Termin ordo salutis oznacza porządek zbawienia. Skupia się na aktach działania Boga i reakcji jednostki na zbawienie. Bóg wzywa i odradza nas, abyśmy mogli odpowiedzieć pokutą, wiarą i posłuszeństwem. Za boskim wezwaniem stoi Boże postanowienie o wyborze. Ordo salutis nie dotyczy czasowej sekwencji zdarzeń, ale logicznego porządku.

Paweł podaje nam skondensowaną formę ordo salutis w Liście do Rzymian 8:29-30. Mówi nam, że Bóg z góry wybrał pewnych ludzi i predestynował ich, aby byli podobni do obrazu Jego Syna. Ponieważ Bóg jest wieczny, Jego przedwiedza i predestynacja nie są sekwencyjnymi działaniami, ale logicznymi aspektami Jego odwiecznego postanowienia. Rzymian 8:30 mówi, że Bóg wezwał tych ludzi do swojego Królestwa, a ci którzy są wezwani są też i usprawiedliwieni. Ponieważ jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę, możemy wstawić wiarę pomiędzy powołaniem i usprawiedliwieniem. W rzeczywistości, poprzez wewnętrzne powołanie, Bóg odradza nas na nowo i dopiero wtedy jesteśmy w stanie przyjść do Niego w pokucie oraz w wierze, aby otrzymać usprawiedliwienie.

W tym całym dziele nie ma sekwencji czasu, tak jakbyśmy mogli zostać powołani przed odrodzeniem, a następnie żyć jako odrodzeni ludzie bez upamiętania, lub pokutować a nie zwrócić się w kierunku Chrystusa.

Nie, wszystkie aspekty zbawienia są logiczną konsekwencją mającą miejsce w jednym zdarzeniu. Kiedy Bóg nas powołuje, natychmiast jesteśmy odrodzeni, a wtedy odwracamy się od naszych grzechów w stronę Boga, który nas usprawiedliwia. Ci, którzy są usprawiedliwieni są również tymi, którzy zostają uwielbieni, w znaczeniu bycia adoptowanymi jako dzieci Boże.

Coram Deo

Wartością teologii Ordo Salutis jest to, że pozwala nam w sposób jasny zobaczyć, że to Bóg zbawia człowieka, uwalniając go od grzesznej skłonności, która chciałaby mieć jakiś udział we własnym zbawieniu. Nie głosimy: „Znalazłem Go”, ale „On znalazł mnie”. Radujcie się więc, że to Bóg jest autorem i dokończycielem waszej wiary.

Oprac. na podstawie ligonier.org