Ojciec jest człowiekiem, który wie że jego życie nie należy do niego.
Ojciec jest mężczyzną, którego tożsamość została ukształtowana, przez to do czego powołał go Bóg.
Ojciec przede wszystkim chroni, pielęgnuje i kocha.
Miłość ojca jest zdominowana przez to, w jaki sposób ukazuje on piękno Chrystusa swojej żonie.
Miłość ojca do swoich dzieci jest wzmacniana jego miłością do żony.
Ojciec raczej odżywia niż karze.
Ojca określa ofiarna miłość do swojej rodziny.
Ojciec zna urzekającą moc łagodnego i pewnego ducha.
Ojciec wie, że miłości i dyscypliny nie wolno rozdzielać.
Ojciec prowadzi swoje dzieci do krzyża, a nie do własnej czci.
Ojciec nie domaga się szacunku, lecz wydobywa go ze swojej uczciwości.
Ojca wyróżnia jego wierna pokuta.
Ojciec zna moc pokory.
Ojciec jest pokojowo nastawiony i chętny do słuchania.
Ojciec kocha Boga bardziej niż swoją żonę i dzieci.
Ojciec jest znany z oddawania chwały Bogu, aniżeli przez swoje użalanie się nad okolicznościami.
Ojciec jest zależny od łaski Ewangelii we wszystkim.
Ojciec jest człowiekiem modlitwy, a nie człowiekiem gniewu.
Ojciec wie, że jego autorytet pochodzi od Boga, a nie od jego własnych dokonań.
Ziemski ojciec jest pod nieustannym wrażeniem swojego niebiańskiego Ojca.